چرا باید مردم برای دیدار با دهیار هزینه کرایه از جیب خود بدهند و ساختمان دهیار روستا همچنان ناتمام بماند؟
چرا گلیان که لقب روستای هدف گردشگری را به خود گرفته همچنان در زباله‌ها غوطه‌ور بماند و سطل زباله نداشته باشد؟
آیا شایسته است روستای گلیان و شهرک گلیان به دلیل نداشتن تابلو خوش‌آمدید به روستا همچنان مجهول و الهویه بماند؟
چرا باید جوانان روستا از وسایل ورزش عمومی محروم بمانند؟
چرا باید کودکان گلیان در حسرت یک تاب و سرسره بمانند؟
نمی‌دانیم علت تبعیض قائل شدن دهیار روستای گلیان در چیست که زباله‌های روستای قدیم را با ماشین دهیاری جمع‌آوری و از مسیر شهرک گلیان برای تخلیه زباله‌ها عبور می‌کند ولی نگاهش به زباله‌های شهرک نمی‌افتد؟
در تصویر زیر مکان های مملو از زباله را مشاهده می کنید که حاشیه ی کوچه ها و خیابان های شهرک گلیان را آلوده کرده است.
بااینکه تمام روستاهای دهستان گلیان دارای تابلو نام‌گذاری کوچه‌ها و خیابان‌های خود هستند همچنان شهرک گلیان از این عملکرد برخوردار نیست؟
به چه دلیل اهالی شهرک گلیان که عوارض همه‌جانبه به دهیاری پرداخت می‌کنند نباید شاهد هیچ‌گونه عملکرد دهیاری گلیان در آنجا باشند. این سؤال را از دهیار پرسیدیم که ایشان عنوان کردند که اهالی شهرک گلیان باید تقاص پس بدهند. دهیار گلیان همچنان داشتن ساختمان دهیاری را کاری بیهوده دانست و بیان نمود هزینه برای ساخت این ساختمان اشتباه است و باید بودجه ساخت‌وساز در جای دیگر هزینه شود.
البته شاید علت تعلل دهیار در روستا گلیان، نبود مکان مناسب برای ایجاد پارک کودک باشد اما در شهرک گلیان این مکان توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی تخصیص داده شده و اهالی به پارک کودک و خدمات زیرساختی نیاز دارند؟
به گفته‌ی یکی از معتمدین شهرک گلیان که گفتگویی با بخشدار مرکزی شیروان آقای تقی زاده داشته‌اند از کم‌کاری دهیار گلیان و تنزل رتبه دهیاری خبر داده‌اند. این مسئول درباره ایجاد نشدن پارک کودک عنوان کردند که دهیار روستای گلیان تمایلی به خرید و نصب وسایلی مانند تاب و سرسره ندارد.
