این روستا دارای 174 خانوار و 929 نفر جمعیت است و مردمش به زبان فارسی و کردی تکلم می‌کنند. از تشکیل این روستا بیش از 60 سال نمی‌گذرد اما به علت موقعیت خاص طبیعی آن رشد بسیارسریعی داشته است. این روستا توسط یک نفر دامدار عمده به نام ملاباقر بنیانگذاری شده است و اولین طایفه‌ای که به این روستا مهاجرت کرده‌اند از حصار پهلوانلو گلیان بودند و به مرور عده‌ای از گلیانی‌ها و دیگر طوایف به ملاباقر کوچ کرده و اسکان یافته‌اند. آب کشاورزی این روستا از طریق رودخانه‌ی پر آب گلیان تأمین می‌گردد و شغل اصلی مردم کشاورزی و دامداری است و محصولات عمده‌ی آن: گندم و جو و زردآلو و سردرختی می‌باشد و صنایع دستی آن به دوکارگاه قالی‌بافی اختصاص دارد تقسیم زمین به صورت سرکار است و امکانات فعلی روستا شامل: راه شوسه، سرویس ایاب و ذهاب، دبستان، مسجد، لوله‌کشی‌ آب آشامیدنی، برق، تلفن، خانه‌ی بهداشت، آسیاب، شرکت تعاونی و شورای ده است. دره‌ی سرسبز و پردرخت ملاباقر که رودخانه‌ی گلیان نیز از آن جریان دارد گورستان عظیمی از انواع فسیل‌های دوکفه‌ای و آمونیت و … است.

 
مقیمی، محمد اسماعیل، جغرافیایی تاریخی شیروان.