خصوصیات اخلاقی واعتقادی: برادرش می گوید انسان با گذشت و با حوصله ای بود. بیشتر دنبال فعالیت های سیاسی و اعم از قبل انقلاب و بعد از پیروزی انقلاب بود. مسؤولیت پذیر بود و دلسوز . انسان خوش قولی بود و روی حرفش می شد حساب کرد. عصبانیش فقط در مقابل کسانی بود که در مورد انقلاب بد گویی می کردند. اگر کسی کار ناشایستی انجام می داد غیر مستقیم به او تذکر می داد. هیچ کس از او بدی ندید.
خواهرش می گوید: رفتارش ا بقیه برادرهایم فرق می کرد . او ما را به روزه گرفتن و می خواندن و مسجد رفتن تشویق می کرد. از افرادی که اهل موسیقی و چشم چران بودند بدش می آمد. مرا و بچه های مرا خیلی دوست داشت شاید یکی از دلایلش این بود که من حجابم را خیلی رعایت می کردم. در برابر مشکلات به خدا توکل می کرد خودش می گفت:« به خدا توکل کنید صبر داشته باشید خدا خودش درست می کند. خدا ارهم الراحمین است . مرتب در دعای کمیل و دعای توسل شرکت می کرد. در وصیت نامه اش نوشته بود:« خدایا ! اگر دستم را پایم را ، سرم را جانم را بخواهی نثارت می کنم من هیچ چیز را دریغ ندارم.
خواهر دیگرش می گوید: برادرم به رعایت حجاب و شرکت در نماز جمعه خیلی تأکید می کرد سعی می کرد مشکلات اقوام و آشنایان را حل کند. مراسم های مذهبی فعالیت می کرد. در نماز جماعت مرتب شرکت می کرد. اوقات بیکاری کتاب می خواند. همیشه می گفت:«قدر این انقلاب و امام و رهبر را بدانید.
دوستش می گوید: او از شوخی های بی جا ناراحت می شد و واکنش نشان می داد اگر کارخلافی از کسی سر می زد او را نصیحت می کرد . اگر نتیجه نمی گرفت از او کناره گیری می کرد. آن قدر عاشق جبهه بود که پنج روز بعد از جشن و دامادی اش به همان لباس دامادی به جبهه رفت در رابطه با انقلاب و ولایت فقیه حساس بود. زمانی که در روستا برای شهید بهشتی شایعه درست کرده بودند از ایشان دفاع می کرد و نمی گذشت حق پایمال شود.

برگفته از سایت شهدای شیروان