دارای زمین های بسیار حاصلخیزی است.با وجود شرایط مساعد اقلیمی، کشاورزان منطقه به دلیل کمبود آب از ادامه فعالیت های کشاورزی مأیوس شده اند. برای تداوم این فعالیت ها و ماندگاری اهالی در روستا به برنامه ریزی جدی مسئولان نیاز است. توسعه ظرفیت های گردشگری منطقه و رونق اقتصاد صنایع دستی و کسب و کارهای کوچک در جلوگیری از مهاجرت روستانشینان گام مثبتی خواهد بود.

جلوه های طبیعی زیبا و آب و هوای پاک روستاها از جاذبه هایی است که ساکنان شهرها را در ایام تعطیل به سوی خود می کشاند و خاطرات خوشی را در مدت اقامت آن ها در روستاها رقم می زند. در یک روز تعطیل به «مشهد طرقی علیا» می روم تا علاوه بر این که از طبیعت زیبای آن لذت برم، گزارشی را هم از وضعیت زندگی ساکنان آن بنویسم.پس از رسیدن به این آبادی و بهره مندی از هوای پاک و طبیعت چشم نواز آن به سراغ تعدادی از اهالی می روم. با مردمان روستا که هم صحبت می شوم، در می یابم که این همه زیبایی برای ساکنان آن، تکراری و تماشای آن به نوعی عادت شده است و آن اندازه که مرا تحت تأثیر قرار داده است، برای آن ها لذتی ندارد.آن ها در بین تمام زیبایی ها و نعمت های خدادادی روستا با مشکلاتی مواجه هستند و گاهی به اجبار، شلوغی، هوای آلوده و دود و سر و صدای شهرها را به جان می خرند تا بتوانند گوشه ای از نیازهای معیشتی خانواده خود را برطرف کنند.

یکی از ساکنان روستا می گوید: زمین کشاورزی در این روستا فراوان است، ولی آب برای فعالیت های کشاورزی نداریم.«حسینی» می افزاید: هر جا آب نباشد، آبادانی هم نیست و امکان توسعه کشت و کار وجود ندارد.وی خاطر نشان می کند: مهاجرت هایی که در سال های اخیر از روستا به شهر انجام می شود، همه به علت کمبود منابع آب است.یکی دیگر از ساکنان روستا می گوید: حفر چاه های غیر مجاز در باغ ها و استفاده بی رویه از آن ها همراه با خشکسالی سال های اخیر، بی آبی را تشدید و به سفره های آب زیرزمینی لطمه وارد کرده است.«جوان» می افزاید: اگر برداشت آب از سفره های زیرزمینی به همین منوال پیش برود، زمین نشست می کند و در سال های بعد، آبی برای آبیاری نخواهیم داشت.وی خاطر نشان می کند: از مسئولان جهاد کشاورزی خواهشمندیم که از این تخلفات جلوگیری کنند و ما را از نگرانی نجات دهند.یکی از زنان روستا می گوید: در این آبادی خانه بهداشت نداریم و برای انجام یک معاینه ساده یا تزریق آمپول مجبور هستیم که به روستاهای دیگر یا به شیروان برویم.وی می افزاید: بهورز روستای مجاور هم زن است و مردها مجبورند که برای تزریقات به شهر بروند و یک روز از کار و زندگی بمانند.

حوزه ورزش و فرهنگ در روستا تعطیل است!
یک جوان دانش آموخته دانشگاهی اهل این روستا می گوید: در روستای ما باشگاه ورزشی وجود ندارد تا علاقه مندان به ورزش بتوانند ساعاتی را با فعالیت های ورزشی سپری کنند.«سید حسینی» می افزاید: حتی یک زمین والیبال هم نداریم و اگر شما به جای من جوان بودید و در روستا زندگی می کردید، اوقات فراغت خود را چگونه می گذراندید؟

یک دختر دانشجو هم با اشاره به نبود کتابخانه در این روستا می گوید: در رسانه ها و دانشگاه ها برای روی آوردن مردم به خصوص دانش آموزان به مطالعه، تبلیغات وسیعی می شود ولی یک کتابخانه حتی در حد یکصد جلد کتاب در روستایی که صد خانوار جمعیت دارد، احداث نمی کنند.وی خاطر نشان می کند: اگر یک کتابخانه کوچک در این روستا وجود داشته باشد، امثال من 3 ماه تابستان آن را اداره می کنند و دختران زیادی به مطالعه جذب می شوند.یک جوان دیگر از ساکنان روستا می گوید: اگر در روستاهای منطقه یک کارگاه یا کارخانه باشد، ما مجبور نیستیم که برای کار راهی شهر بشویم.«علیزاده» می افزاید: مشکل اصلی ما اشتغال است و باید برای امرار معاش خانواده کار کنیم، ولی چون در روستا سطح درآمدها پایین است، باید به شهر برویم و کارگری کنیم.یکی دیگر از اهالی می گوید: اطراف روستا زمین دارم و می خواستم آن را با وام مسکن روستایی بسازم، ولی اداره منابع طبیعی و آبخیزداری اجازه نداد و در حال حاضر خانواده من بدون مسکن هستند.

نبود پوشش شبکه های تلویزیونی
یکی دیگر از ساکنان روستا می گوید: در این روستا فقط امکان دریافت برنامه های 3 شبکه تلویزیونی وجود دارد و اهالی از دیدن برنامه های دیگر شبکه ها محروم هستند.

«حسینی» می افزاید: در خانواده من علاقه به شعر و شاعری زیاد است و دوست دارند که برنامه های مشاعره را دنبال کنند، ولی با این شرایط مقدور نیست.وی خاطر نشان می کند: ما دوست داریم حداقل برنامه های شبکه استانی خودمان را تماشا کنیم، ولی این امکان وجود ندارد، در حالی که فاصله این روستا تا مرکز شهرستان 25 کیلومتر بیشتر نیست.یکی دیگر از زنان روستا می گوید: بچه های من که غروب ها، خسته از کار در شهر به روستا برمی گردند، به اجبار نان مورد نیاز خانواده را از شهر تهیه می کنند، چون کیفیت نان روستا پایین است.یکی از اهالی هم با اشاره به امام زاده روستا می گوید: مسیر رفت و آمد به امام زاده مناسب نیست و علاقه مندان نمی توانند به راحتی به این مکان بروند.

مشکل تردد و احداث سد
عضو شورای اسلامی روستای مشهد طرقی هم با اشاره به مشکلات اهالی برای تردد به شهر می گوید: برای احداث یک سد خاکی نقشه برداری و حتی خاک برداری هم شده است، ولی بودجه ای برای آن اختصاص نمی یابد تا تکمیل شود و مشکل کم آبی در این منطقه که دارای استعداد بالقوه ای در زمینه کشاورزی است، برطرف شود.

«حسینی» خاطر نشان می کند: در روستای ما، خانه عالم هم وجود ندارد و مردم نمی دانند که سوالات شرعی خود را از چه کسی بپرسند.وی گفت: طرح هادی هم در این روستا به طور جدی اجرا نشده است و روستا مثل قدیم قابل رفت و آمد نیست.

ظرفیت های گردشگری و همت مسئولان
دهیار «مشهد طرقی علیا» هم می گوید: روستای ما از لحاظ گردشگری دارای ظرفیت های بالقوه ای است و دارای طبیعتی منحصر به فرد است و وجود امام زاده در جوار این آبادی، گردشگران و زائران زیادی را به خود جذب کرده است که توسعه آن همت و همکاری مسئولان را می طلبد.«بهرامی» اظهار می کند: هنوز جاده این امام زاده که دارای اصل و نسب و شجره نامه نیز هست، آسفالت نشده است.

برنامه هایی برای ساماندهی فضای امام زاده
اما رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شیروان درباره آسفالت جاده امام زاده روستای «مشهد طرقی علیا» می گوید: آسفالت کردن این جاده 6 میلیارد ریال هزینه دارد و این اداره به تنهایی نمی تواند آن را تقبل کند و اداره راه و ترابری هم باید کمک کند.

حجت الاسلام «آزموده» می افزاید: اداره اوقاف و امور خیریه 4 سرویس بهداشتی در این مکان احداث کرده است.وی درباره برق رسانی به این امام زاده هم می گوید: برای برق رسانی مکاتبات لازم را انجام داده ایم و این پروژه هم به اعتباری بیش از 2 میلیارد ریال نیاز دارد و امیدوار هستیم که با همکاری اداره بنیاد شهید و امور ایثارگران بتوانیم برای برق رسانی به این امام زاده اقدام کنیم.وی می گوید: تصمیم داریم که در آینده در کنار بنای این امام زاده یک حسینیه نیز ایجاد کنیم.

خراسان شمالی -   شماره انتشار 17958 
نویسنده: فروزان مهر