یکی از اهالی می گوید:مشکل عمده روستا کمبود آب است. به علت فشار کم، آب به قسمت بالا دست روستا نمی رسد و اهالی ناچارند از چشمه ای که در نزدیکی روستا قرار دارد، آب مورد نیاز خود را تأمین کنند.(سال87)

رشیدی می گوید: کمبود آب بر مشکل ساکنان افزوده است به طوری که هر روز از ساعت 10 تا 22 آب قطع است.(سال93)

یکی دیگر از اهالی با اشاره به لوله هایی که در مرکز روستا قرار دارد می گوید: این ها همان لوله هایی است که اداره آب و فاضلاب روستایی سال گذشته به روستا آورد، اما کاری انجام نشد.

وی اضافه می کند: با وجود نیاز اهالی به آب آشامیدنی سالم، اداره آب و فاضلاب روستایی در شهرکی که برای اهالی گلیان پیش بینی شده و هنوز کسی در آن جا مستقر نیست، لوله گذاری کرده است.

وی اظهار می کند: اقدامی برای بهبود وضعیت روستا از سوی مسئولان انجام نمی شود. او اضافه می کند: مسئولان به بهانه این که روستا روی گسل قرار دارد، هر اقدامی را بی فایده می دانند و تأکید می کنند که اهالی روستا باید به شهرک نقل مکان کنند.

یکی دیگر از اهالی با اشاره به باریک بودن معابر اصلی روستا می گوید: رفت و آمد 2 خودرو از کنار یکدیگر در این کوچه ها امکان پذیر نیست علاوه بر این در فصل زمستان با بارش برف این کوچه مسدود می شود.

وی اضافه می کند: ابتدای امسال دهیاری 30 میلیون ریال برای آسفالت معابر اصلی روستا پرداخت کرد که ورودی روستا آسفالت شد اما بقیه کار متوقف شده است.(سال 87)

یک دانش آموز با اشاره به نبود دبیرستان در روستا می گوید: ما تنها تا مقطع راهنمایی می توانیم در روستا درس بخوانیم و برای ادامه تحصیل مجبوریم به شهر برویم.(سال87)

رئیس شورای گلیان ما را دعوت کرد از مدرسه روستا که در نزدیکی مقبره بابا توکل واقع است، دیدن کنیم. برای ورود به مدرسه، از در خبری نیست و دیواری که بخشی از آن ریخته است با محوطه ای که در آن از سنگ فرش خبری نیست خود نمایی می کند. به گفته «خیبری»، میز و نیمکت های مدرسه این روستا بسیار فرسوده است و از مسئولان می خواهیم دانش آموزان روستای گلیان را دریابند.(سال93)

یکی دیگر از اهالی با گلایه از نبود مینی بوس مخصوص روستاییان می کند: گلیان مینی بوس دائمی که اختصاص به جا به جایی اهالی را از روستا به شهر و به عکس داشته باشد ندارد و فقط هفته ای یک روز مینی بوس به روستا می آید.

وی می گوید: سواری های شخصی به صورت خطی در مسیر روستا رفت و آمد می کنند که به علت دریافت کرایه های زیاد، اهالی توان پرداخت این هزینه ها را ندارند.(سال87)*

این مشکلات هنوز وجود دارند،که ما از شورای اسلامی روستا و دهیاری می خواهیم که در حل مشکلات به مردم کمک کنند.

یکی از اهالی با اشاره به نامناسب بودن بنای زیارتی بابا توکل می گوید: بارها برای بازسازی و مرمت بنای این بقعه زیارتی به اداره اوقاف و امور خیریه مراجعه کرده ایم. تنها کاری که در این خصوص انجام شده، مربوط به 4 سال پیش است که 10 شاخه آهن برای مرمت بنا به روستا انتقال داده شد، که از آن زمان تاکنون آهن ها در کنار بنای تخریبی رها شده است.

به گفته وی مقبره امامزاده دارای سنگ قبر بزرگی بوده که شبانه توسط افرادی ناشناس سرقت شده است.(سال87)

این بنا با کمک دهیاری وقت و همکاری مردم و مسئولین در حال ساخت است 

دهیار گلیان درباره شهرک روستایی می گوید: با توجه به قرار گرفتن گلیان بین 2 کوه سنگی هیچ فضایی برای گسترش روستا وجود ندارد و به همین علت سال 78 در نزدیک روستا شهرکی پیش بینی شد تا اهالی در آن ساکن شوند.

بخشدار مرکزی شیروان هم می گوید: با توجه به نظر کارشناسان، احتمال رانش در روستای گلیان وجود دارد که سبب ایجاد خطراتی برای اهالی خواهد شد، لذا با در نظر گرفتن شهرک روستایی، اهالی باید نقل مکان کنند.(سال87)

 خبیری رئیس شورای اسلامی روستای گلیان می گوید: برخی از کارشناسان می گویند کوه ریزش خواهد داشت به همین دلیل از اهالی خواسته اند محل سکونت خود را ترک و به مکانی که قبل از ورودی روستا شهرک سازی کرده اند، نقل مکان کنند .«خیبری» می افزاید: اجداد ما هم سال ها زندگی خود را در این روستا گذراندند اما خبری از ریزش کوه نبوده است که هم اکنون می گویند باید این روستا را تخلیه کنیم.(سال 93)

وی درباره اقدامات انجام شده برای معرفی روستای هدف گردشگری گلیان اظهار می کند: اعتبارات گردشگری توسط استانداری پی گیری می شود و قرار است در زمینی که کنار مقبره بابا توکل قرار دارد و با همکاری دهیاری و شورای روستا به میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی واگذار شده است، سرویس های بهداشتی و آلاچیق ساخته شود.(با پیگری دهیار سابق آقای فریدونی ساخته شده است)(سال87)