میگوید:در آمریکا مردم به آخرین یکشنبه ی قبل از عاشورا میگویند: Hossein Day. در نیویورک از خیابان پنجاه و هفتم تا شصت و چهارم دسته های عزاداری نوحه میخوانند و سینه میزنند. میگوید حتی دیده شده کسانی که به ادیان الهی اعتقاد چندانی ندارند نیز درین دسته ها شرکت میکنند و به روضه ی علی اصغر و ابالفضل العباس گرایش خاصی نشان میدهند.
میگوید: در آمریکای جنوبی، روز عاشورا، کجاوه ی بزرگی از طلا و نقره با نقش و نگاری قشنگ می آورند جلوی دسته های عزاداری و در طول مسیر خیلی از مسیحیان و هندوها به مسلمانان می‌پیوندند و همه پشت سر کجاوه سینه میزنند و نوحه میخوانند.
میگوید: در آلمان، انگلیس، فرانسه، اندونزی، تانزانیا و کشورهای اروپایی و آفریقایی هم مقارن با ایام تاسوعا و عاشورای حسینی تبلیغات عزاداری امام حسین را می توان توی وسایط نقلیه و خیابان ها دید. 
میگوید: در پایان مراسم عزای حسینی در کانادا پرچمی به یاد امام حسین در برابر شهرداری تورنتو به اهتزار در می آید.
و...
این ها را گوینده ی خبرساعت شانزده رادیو میگوید و من همینطور که نشسته ام پشت ماشین و دنده را عوض میکنم دارم گوش میدهم که بغل دستیم میگوید: چی میگه این هی مسیحی و هندی؟ باید یه سرچ توی گوگل بزنم ببینم این حرفاش چقدر درسته؟ و نگاهم میکند. میگویم: چیش رو چک کنی؟ میگوید: این که با اغراق میخوان بگن که امام حسین رو همه قبول دارن. چراغ قرمز میشود و ترمز میزنم پشتش و دنده را خلاص میکنم و می روم توی فکر... 
یادم میفتد به مریض های غیر مسلمانی که تا الان داشته ام، توی همین ایام محرم... به خانم "بن پورا" ی کلیمی و لباس های یک دست مشکیش که برای عباس پوشیده بود. به خانم "بن کامل" و نذری گوسفند هرساله اش برای امام حسین، به خانم "الیزه" ی مسیحی و پارچه های سبزی که میگفت توی تعزیه از گهواره ی علی اصغر باز کرده است و به نیت شفا برداشته. به خانم "تانیا" که با شوهرش رفته بود کربلا را هم دیده بود و نذرش را ادا کرده بود و برگشته بود... به تمام عزاداری های میدان امام و مسجد امام که توریست ها می ایستادند و سینه زدن و زنجیر زدن هایش را نگاه میکردند. یه زنی بلند قد و سفید رو و چشم سبز که خودم دیدم داشت گوش میکرد به ترجمه های لیدر و دست هایش را به حالت دعای مسیحیان گرفته بود جلوی صورتش و از چشم هایش اشک  میچکید... من این ها را خودم دیده بودم، احساس کرده بودم و شک نداشتم که واقعیت است. و حالا بغل دستیم میخواهد برود توی گوگل سرچ بزند ببیند اغراق است یا حقیقت دارد!! میخندم و میگویم: حالا فقط گوگل رو قبول داری؟ با تعجب نگاهم میکند و میگوید: چطور؟ میگویم: هیچی گفتم حالش رو داری ببرمت یه جایی که بانی روضه ی تاسوعا عاشورا یه مسیحیه و پای منبری هام خیلیشون اصلا" مسلمون نیستن، اگرم خواستی باهاشون حرف بزن ببین ازون ور خبر دارن. بعدشم باز توی گوگل سرچ بزن ببین یارو رادیوییه درست گفته یا نه. طرف نگاهم میکند و میگوید: واقعا" سراغ داری؟ چراغ سبز میشود و من راه می افتم در حالیکه شک ندارم حسینِ قلب من، توی قلب تمام مردم این دنیا خانه دارد حتی اگر خیلی ها نشناسند و ندانند...

***
و برین باورم که قرن هاست "حسین" مرزها را شکسته است و در کنج قلب ها نشسته است...!

***
خدایا خداوندگارا...
اللّهم ارُزقنا زِیارةَ الحُسین وَ شَفاعَةَ الحُسَین و مَعرفَةَ الحُسین فِی الدنیا و الآخره...
آمن یا رب العالمین.

برگفته از وبلاگ پنچ دری